ilustrasi: Mangle
Caritana téh kieu geura, aya hiji putri anu keur leuleumpangan ngurilingan kampung. Bari ningalian kaayaan kampung téh manéhna bari ngangakeup dulang emas. Di tengah jalan éta putri téh papanggih jeung hiji jajaka anu mihareup éta putri téh jadi bojona. Éta putri dipaksa sangkan milu ka éta jajaka. Putri téh nolak kana pangajak éta jajaka. Tapi jajaka keukeuh ngajak ka putri sangkan daék dipihukum jadi pamajikanana. Éta putri téh keukeuh embungeun sarta manéhna lumpat kalunta-lunta bari ngangakeup dulang emas téa.
Si Jajaka téa terus nuturkeun éta putri. Bakat ku sieun éta putri téh lumpatna sakaparan-paran sarta teu karasa manéhna anjog ka tempat anu gawir, manéhna terus lumpat da sieun ku si jajaka téa. Barang tepi ka sisi gawir, manéhna salamet teu tigurawes ka gawir, ngan dulang emasna leupas tina akeupanana sarta ragrag ka gawir ninggang kan taneuh anu aya cinyusuan. Bakat ku tarik ragragna éta dulang emas téh tilem ka jero taneuh anu aya caian téa. Taneuh tapak dulang ragrag legok ngabentuk dulang.
Ti saprak kajadian éta, si putri jeung si jajaka téa teu katénjo ngulampreng deui ka éta lembur duka ka mana sarta masyarakat teu apaleun saha sabenerna éta putri jeung jajaka téh. Dulang anu ragrag téa teu kapanggih raratanana deuih.
Ku ayana éta kajadian masyarakat éta tempat ngalandi yén tempat pamandian anu katinggang dulang téh ngaranna jadi pamandian Dulangdaling tug tepi ka kiwari.** (ku: Fitri Robiatul Solehah, Cigalontang / Galura)
